تاریخچه

ورزش وانجام حركات پهلواني جز فعاليتهاي اصلي روزمره ايرانيان در دوران باستان بوده است. جامعه آن زمان ارزش خاصي براي ورزشكاراني قائل مي شد كه براي قدرت بدني وشجاعت روحي كه دراختيار داشتند، شكرگزاربوده اند. پهلوانان درصورت نياز ازخانواده و سرزمين خود در برابر دشمنان دفاع مي كردند. اين پهلوانان با تشويق زائدالوصف همگان براي ورزش، قهرماني وقدرت خودروبرو مي شدند.

طبق آموزش مذهبي آنها، مردان زورخانه در نيايش خود ابتدا زيبايي بهشت را مي ستودند وسپس قدرت بدني و فكري خود را از خداوند خواستار مي شدند.

آنها اعتقاد راسخ به بدن سالم و نيرومند داشتند. ايرانيان باستان به فعاليتهاي ورزشي خود، كه بر الگوي سلاحهاي جنگي شان تاثير گذاربوده است، روح معنوي مي دادند.

حتي در حين مجيزخواني (استعاره هاي مذهبي) درزمان نيايش در معابد خود گرزي دردستان خود نگه مي داشتند همانند اسقف بريتانيايي، كه روي كمربند خودشمشير مي آويختند،'اوستا'. كتاب مقدس مذهبي قديم ايران تاحدزيادي مشوق قهرمانان وورزشكاران بوده است وازآنان تجليل و ستايش بعمل مي آورد، درست همانند آنكه مردان بزرگ درمقابل خدايان خود عبادت مي نمودند. نسل قديمي تر مي بايست هماهنگي هايي در زمينه حكايات باستاني و يا اشعار حماسي اي بوجود آورد كه مقرر است براي جوانان از روي كتابهاي برجامانده ويا آنهايي كه از نسلهاي پيشين خود آموخته بودند، خوانده شود. اين سنت تا امروز باقي مانده وقرون زيادي را تجربه نموده است. امروزه حتي مشهوداست كه بين قبايل ودرقهوه خانه هاداستان گويي با همان شور وذوق مشابه قرنهاي پيش، اجرا مي شود.

با توجه به اين حقيقت كه در زبان فارسي ايران باستان بيش از 30 لغت در ارتباط با مفاهيم قهرمان و پهلوان وجود دارد ، ميزان علاقه وافرايرانيان به قهرمانان وپهلوانان مسلم وآشكارا مي گردد. جوانان زير24 سال آموزش تكميلي مرتبط با ورزش را درزمان خود فرا مي گيرند، اين ورزشها عبارتند از: دو، سواركاري، چوگان، پرتاب دارت، كشتي، بوكس، تيروكمان، شمشيربازي و... . اين فنون تحت شرايط بسيارسخت آموزش داده مي شد تا بتوانند در زمان نيازشرايط سخت ، ناسازگاري ها ومشكلات ناشي از جنگ از قبيل گرسنگي، تشنگي، كوفتگي ،گرما، سرما و ... را تحمل نمايند